Nog steeds ziek

Toch weer thuis gebleven. Ik had het plan om naar het werk te gaan, maar de regen en mist gooide roet in het eten. Vooral van mist krijg je het benauwd. Er dus maar een extra rustdag aan vastgeplakt.

Gisteren nog bij Ali geweest. Ik was de enige. Even wat gekletst, wat tv gekeken. Een rustige verjaardag. Hem metteen uitgenodigd voor mijn eigen verjaardag. Ik vier het in het weekend ervoor, aangezien ik op een dinsdag jarig ben. Zaterdag met wat collega's de stad in, zondag een dinnerparty met familie en goede vrienden. En het weekend daarop naar Munster op uitnodiging van Melanie. Dat gaat goed komen.

Ik had Melle nog aan de telefoon. Ze klonk nog even wat bestraffend. Wat haar betreft had ik alweer aan het werk kunnen zijn. Ik voel me ook een beetje schuldig. Ik had ook eigenlijk weer aan de slag gekund, maar vanmorgen voelde het allemaal nog niet zo relaxed. Vals alarm misschien. Maar na een hele maand benauwdheid ga ik geen risico's meer nemen. Misschien is het moeilijk te begrijpen voor mensen die geen bronchitis hebben. Maar ik kan vanavond voor het eerste sinds weken weer vrij ademen. Een opluchting.

Nog een opluchting. Vanavond mijn eerste yoga-les gehad. Ga er niet veel woorden aan wijden. Het was heerlijk...