Trots!
Duir stao je dan met de moel vol tande! We magge nie mèr “nuilen”! D’r was d’r ene ien de Buchstraot (de burgemeester) en die het dè eiges geseit! Mar hoe motte wij Waolkanters dan commentuir levere op de gebeurtenisse hier ien de stad? A'k se so beluuster is “nuilen” iets negaotiefs mar hier ien onse eige stad noeme wij dè “positief zeuren” en duir ke'je je fan alles en nog wa bij ien de kop haole. 'n Nimwegenuir die nie nuilt is nog maffer dan 'n boer die nie klaogt, dan wit je dat 'r wà hertstikke mis is! As de Nimwegenuir ien de afgelope juire nie zoeveul genuilt had was d'r van sien stad helemaol niks mèr overgeblève, dan wuire alle planne van de lui die hum nou beschouwe as ‘n ouwe nuilert, allemaol deurgegaon en hat ‘ie nou helemaol met sien kont op ut hète furnuus gezète.
Wa we oek motte zien, sei se, is trots, trots op de stad! Mar gloeiendetol mins!, we sien hertstikke trots op ónse stad, so trots da we d'r haost fan uut mekuir berste: duirum nuile we nou juust sofeul! 't Feit da ónse stad ien de afgelope juire deur de diverse gemintebesture sofer nuir de klote geholpe is dattie nog mar 'n schientje is van wat ie ers was, makt ons gin ene moer uut; we sien trots op de restante van onze geliefde stad aon de Waol en duir ken dur gin intje iets aon ferandere.
Op deze deur al die lamzakke vereursaokte puinhope helpe wij mekuir soeveul meugelik, froeger deje we dè met un penneke soep mar nou duun we dè deur op onse slufkes de wette en regels tot aon de grens fan 't toelaotbuire op te rekke; so sien wij Nimwègenaoren.
Mar duir schiene se in ut Weste nog nooit fan geheurd te hebbe, duir git alles volleges de regels, mar nie heus; “brik me de bek nie ope”, um dè mins fan de Burchstraot mar us te laote praote.
Mô je ’s heure, je ken Nimwegenuire nie deurgronde deur ins per juir nuir 'n andere buurt te ferhuuse en ferfolgens de feurdeur op slot te houwe, dè werrikt nie. Je zult nuir se motte luustere juust umdà ze nuile!
