Nada es imposible...

Al jaren ben ik een suporter van het Spaanse team. Geen dankbaar positie, want de Spanjaarden zijn goed in het teleurstellen van hun fans. Ze hebben steeds weer getalenteerde voetballers en horen per definitie tot de beste teams van Europa en ook van de wereld. Maar ze presteren altijd onder hun niveau op de grote toernooien.

Waarom is eigenlijk een raadsel. Misschien omdat Spanje eigenlijk geen land is, maar een samenraapsel van regio's, die vaak alleen hun hekel aan de centrale macht in Madrid met elkaar delen. Zo gebeurde het nog wel eens dat spelers van FC Barcelona en Real Madrid vlak voor aanvang van de wedstrijd ruzie met elkaar stonden te maken. Ook de altijd getalenteerde Basken hadden geen sympathie voor de "koninklijke", dat vaak de ruggegraat van het Spaanse team vormde.

De laatse jaren spelen de regionale verschillen een mindere rol, en kan men meer van een Spaans team spreken. Toch blijft men struikelen in de knock-out fase van het toernooi. Vandaag speelt "La Furia Roja" tegen Italie. Daarvan heeft men nog nooit gewonnen in een groot toernooi. Maar heej: Nada es imposible!

Vrees dat ik weer gedoemd ben om teleurgesteld te worden...